Κάπνισμα και Kατανάλωση Oινοπνεύματος σε Προπτυχιακούς Φοιτητές Νοσηλευτικής

Περίληψη

Το κάπνισµα και η κατανάλωση οινοπνεύµατος αποτελούν δύο από τους σηµαντικότερους τροποποιήσιµους παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία του πληθυσµού. Στην Ελλάδα καταγράφονται από τα υψηλότερα ποσοστά χρήσης στην Ευρώπη µεταξύ των εφήβων και του φοιτητικού πληθυσµού, ακόµη και µεταξύ των φοιτητών των σχολών επιστηµών υγείας. Σκοπός: Η εκτίµηση της καπνιστικής συνήθειας και της κατανάλωσης οινοπνεύµατος M313σε πρωτοετείς φοιτητές νοσηλευτικής, καθώς και συµπεριφορών που σχετίζονται µε τη χρήση τους. Υλικό και Μέθοδος: Η παρούσα συγχρονική µελέτη διεξήχθη σε τέσσερα διαδοχικά ακαδηµαϊκά έτη (2009-2012), σε 527 πρωτοετείς φοιτητές/τριες του τµήµατος Νοσηλευτικής του ΤΕΙ Κρήτης. Το ποσοστό συµµετοχής στην έρευνα ήταν 97,5%. Οι συµµετέχοντες συµπλήρωσαν ανώνυµο ερωτηµατολόγιο 68 ερωτήσεων το οποίο δηµιουργήθηκε από την ερευνητική οµάδα έπειτα από εκτενή ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Η παρούσα ανάλυση περιλαµβάνει τις 28 ερωτήσεις που σχετίζονται µε το κάπνισµα και το αλκοόλ. Οι κατανοµές συχνοτήτων για τα περιγραφικά χαρακτηριστικά των συµµετεχόντων, όπως και για την εκτίµηση της καπνιστικής συνήθειας και κατανάλωσης αλκοόλ, ελέχθησαν µε τη µέθοδο χ2, ενώ για τις παραµέτρους ηλικία και έτος φοίτησης έγινε έλεγχος χ2 για τάση. Η ανάλυση των δεδοµένων έγινε µε τη χρήση του προγράµµατος IBM-SPSS, έκδοση 19. Αποτελέσµατα: Από το σύνολο των 514 πρωτοετών φοιτητριών και φοιτητών (84,8% και 15,2% αντίστοιχα) ηλικιακού εύρους 17-43 ετών, η χρήση καπνού και αλκοόλ αναφέρθηκε από το 32,4% και 82,7%, αντίστοιχα. Παράλληλη χρήση αναφέρθηκε από το 29,6% των κοριτσιών και το 33,3% των αγοριών. Σηµαντική διαφορά παρατηρήθηκε µεταξύ του έτους εισαγωγής και του καπνίσµατος (p=0,008), χωρίς να ισχύει το ίδιο για τη συχνότητα της χρήσης αλκοόλ (p=0,299). Από τους καπνίζοντες, το 27,2% ξεκίνησε πριν την ηλικία των 16 ετών (16,5±2,1 έτη). Προσπάθεια διακοπής καπνίσµατος αναφέρθηκε από το 69,3%, αλλά µόνο το 14,8% κατάφερε να µην καπνίσει ξανά για διάστηµα µεγαλύτερο των 3 µηνών. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία (92,8%) ανέφεραν ότι δεν θα οδηγούσαν µετά από κατανάλωση οινοπνεύµατος, δήλωση που αφορούσε κυρίως στις φοιτήτριες (95,2% έναντι 79,7%, p<0,001). Ο βαθµός συνέργειας της ταυτόχρονης παρουσίας των δυο συνηθειών ήταν µεγαλύτερος κατά 13% (Οbserved/Εxpected ratio=1,13). Συµπεράσµατα: Παρατηρείται αυξηµένη και ταυτόχρονη κατανάλωση καπνού και οινοπνεύµατος σε φοιτητές/τριες νοσηλευτικής. Η εφαρµογή προγραµµάτων αγωγής και προαγωγής της υγείας µπορεί να αποδειχτεί χρήσιµη, όχι µόνο σε µικρότερες ηλικίες αλλά και κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών, πριν οι αναφερόµενες συµπεριφορές υιοθετηθούν ως µόνιµες στην µετέπειτα ενήλικη ζωή